Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

The Last Drive - Heavy Liquid (2009) review



Do we part like fallen leaves
Like the dark waves of the sea
Travelling like driftwood through our lives

Glad I'm here with you tonight
With a class of broken dreams
Listening to Marquee Moon all night


Δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερη εισαγωγή για να παρουσιάσω τα συναισθήματά μου για την νέα πολυαναμενόμενη δουλειά των Last Drive. Αν και τώρα που το σκέφτομαι θα έπρεπε ίσως να παραφράσω τους παραπάνω στίχους του "A Glass of Broken Dreams", βάζοντας στην θέση του κλασσικού άλμπουμ των Television, τον τίτλο της νέας δουλειάς των Last Drive. Πολύ απλά γιατί τον τελευταίο μήνα που έχω το cd στα χέρια μου έχει καταλάβει μόνιμη θέση στο cd player.

Με την πρώτη ακρόαση ξεχωρίζουν αμέσως τρία κομμάτια: A glass of broken dreams, Magdalene και Pantherman. Συγκεκριμένα, το ταξίδι ξεκινά πολύ δυναμικά με το "A glass of broken dreams" με τον συνωμοτικό εισαγωγικό ρυθμό του όπου οι μπασογραμμές καταλαμβάνουν την θέση των χτύπων της καρδιάς του ακροατή. Το σχεδόν stoner ριφφ που ακολουθεί βέβαια θα το ζηλεύανε ακόμα και οι πιο σκληροπυρηνικοί του είδους. Το ρεφραίν του κομματιού είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό σημείο του κομματιού. Στο ίδιο μοτίβο είναι και το "Magdalene", όπου ανεβάζει τις ταχύτητες. Ο βρώμικος και χύμα ήχος των Last Drive που αγαπήσαμε φτάνει στο ζενίθ του στο κομμάτι "Pantherman".

Αλλοίμονο βέβαια αν τα καλά σταματούσαν εδώ. Η ποικιλομορφία στο ύφος των συνθέσεων είναι ένα από τα συν του δίσκου, κάτι που ξετυλίγεται σταδιακά με τις ακροάσεις. Έτσι λοιπόν το "Headlong To The Edge" είναι εδώ για να μας ταξιδέψει στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου. Στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και το "Goldfish", ένα από τα ομορφότερα κομμάτια που άκουσα εδώ και πολύ καιρό.

Κάπου στο ενδιάμεσο των δύο παραπάνω ομαδοποιήσεων βρίσκονται τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου. Μία ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στο ανέμελο "Get Off My World" (ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι, μου θυμίζει κάτι από Violent Femmes, ίσως), αλλά και στο surf-ίζον "Mountains".

O δίσκος βρίσκεται ήδη στα δισκάδικα σε cd μέσω της Happy Crasher, την ανεξάρτητη εταιρεία που έχουν δημιουργήσει οι Last Drive, και το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει και σε βινύλιο. Το εξαιρετικό artwork έχει επιμεληθεί ο Β. Λώλος.

Εν τέλει, το "Heavy Liquid" θα μείνει στην ιστορία όχι μόνο ως η επιστροφή του ίσως πιο σημαντικού αγγλόφωνου συγκροτήματος της χώρας μας, αλλά επειδή ήδη κατέχει την δική του ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις καλύτερες φετινές κυκλοφορίες. Θα μείνει στην ιστορία γιατί (όπως είχε δηλώσει και ο Alex Κ πέρυσι) η πραγματική πρόκληση για τα συγκροτήματα που επανασυνδέονται, είναι να μπορέσουν να δώσουν στις καινούργιες τους δουλειές μία αίσθηση συνέχειας με το παρελθόν τους, χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι αντιγράφουν τους εαυτούς τους. Κάτι που το καταφέραν στο ακέραιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: